Stojadła

Trasa jest stosunkowo łatwa technicznie, prowadzi głównie szutrami i polnymi drogami. Okresowo pojawiają się wyboje i drobne kamienie, na szczęście w stopniu zupełnie akceptowalnym.

Jazdę zaczynamy w Stojadłach, wsi na obrzeżach Mińska Mazowieckiego. Najlepszym punktem wypadowym wydaje się być parking przy restauracji McDonald, skąd chodnikiem ruszamy w kierunku Warszawy. Mijamy wielkopowierzchniowe sklepy, salony i stacje benzynowe. Wkrótce po prawej stronie pojawia się skrawek lasu, za którym skręcamy w boczną asfaltówkę.

Choszczówka Rudzka

Mijamy stare, zarośnięte boisko do piłki nożnej i odbijamy w lewą odnogę, zjeżdżając tym samym na miękki grunt. Wkraczamy między zabudowania Choszczówki.
Kiedy zabudowania po prawej stronie drogi całkowicie znikną, skręcamy na północ, ku wsi Cyganka. Istnieje także atrakcyjny skrót prowadzący po leśnej ścieżce, jednak odnalezienie go wymaga dobrej znajomości terenu.

Wkrótce las ustępuje i wjeżdżamy po dziurawej gruntówce między pola i łąki należące do Cyganki. Wśród nich przeważają nieużytki, nad którymi królują osamotnione gdzieś pośrodku drzewa.

Cyganka

Pedałujemy polną drogą aż do pierwszych płotów. Krótka sekwencja prawo - lewo - prawo i już jesteśmy na szosie, mijając przedtem mały wiejski sklepik. We wsi nie ma żadnych atrakcji turystycznych, tak więc ponownie wykonujemy sekwencję lewo - prawo i trzymając się asfaltu mkniemy dalej na północ. Stąd mamy lekko pod górkę do skrzyżowania, gdzie zmieniamy nawierzchnię na szutrową, nie zmieniając jednocześnie kierunku jazdy.

Wólka - Konstancja

Przed nami jeden z ciekawszych krajobrazowo fragmentów wycieczki. Najpierw zjeżdżamy w dół małej dolinki, a następnie wynurzamy się stopniowo ku górze. Docieramy do niestrzeżonego przejazdu kolejowego. Oczywiście korzystamy z niego, przejeżdżając po brukowej nawierzchni.
Bliżej zainteresowani okolicami Pustelnika (ok. 5 km na północny - zachód od przejazdu) powinni zainteresować się tekstem w poszukiwaniu mazowieckich wierzb. Za przejazdem skręcamy w prawo, na drogę pomiędzy polami. Docieramy do zabudowań Wólki - Konstancji i tym samym granicy lasu.

Ładzyń

Coraz wyraźniej ukazują się teraz zbocza wydm, jednak to nie one są dziś celem. W Wólce - Konstancji znajduje się bardzo zadbany drewniany dom, który zdecydowanie cieszy oko. Aby do niego dotrzeć musimy niestety delikatnie zboczyć z trasy na boczną uliczkę (w lewo).
Tutejsza sieć bocznych dróg jest rozbudowana i nawet częsty bywalec może się w niej zaplątać, tak więc najbezpieczniej będzie jednak nie zmieniać kierunku. Tym sposobem dotrzemy do jeziora, czyli punktu kulminacyjnego naszej wycieczki.

Zbornik otoczony jest lasem z trzech stron. Jego głębokość nie przekracza wysokości przeciętnego człowieka. Łatwo dostępny brzeg sprzyja wędkarzom, lecz nie kąpielom. Dno jest zbyt mulaste, aby czerpać przyjemność z przebywania w wodzie. Stwarza za to dobre warunki dla ptactwa wodnego i ryb. Nawet zimą można spotkać tu łabędzie i kaczki spacerujące po lodowej tafli, a w pobliskim lesie swoje lęgowisko mają żurawie.

Brzeg jeziora to popularne miejsce spacerów i wypoczynku okolicznych mieszkańców. Przybrzeżny las jest ceniony wśród grzybiarzy i miłośników natury. Wyniesione na wydmach pomiędzy sosnowym lasem brzozowe zagajniki są bardzo urokliwe.

Żuków, Arynów

Po spacerze wokół jeziora pora wracać do domu. Można to zrobić na kilka wariantów, m.in. ruchliwą szosą Stanisławów - Mińsk Maz. Najlepszą opcją wydaje się być dalsza jazda szutrami na południe, przecinając Ładzyń na wprost. Tym sposobem drogą obok cmentarza dotrzemy do Żukowa, skąd już blisko do węzła autostrady A2 w Arynowie.